Nazwa i synonimy
Przez jakiś czas toczyła się i dalej jeszcze tli dyskusja na temat tego, czy jest to muszlowa forma Altolamprologus compressiceps, czy osobny gatunek. Wszystko wskazuje na to, że mamy więcej dowodów potwierdzających drugą wersję. Stąd powinniśmy raczej stosować wersję z sp. Niemniej często spotyka się ten gatunek również pod nazwą Altolamprologus compressiceps shell, ale również Altolamprologus sp. „Sumbu” lub Altolamprologus sp. „shell Sumbu”.
Występowanie
Altolamprologus compressiceps shell zajmuje strefy piaszczyste z rozrzuconymi punktowo muszlami. Spotyka się je również w nieckach, które tworzy Lamprologus callipterus. W akwarium warto skupić muszle w grupach po 3-5 sztuk koło skał lub większych muszli, aby w ten sposób wyznaczyć terytoria.
Samica Altolamprologus compressiceps shell. Jeśli chcesz wykorzystać to zdjęcie, poproś o zgodę. If you would like to reproduce this photo, request for a permission.
Akwarium
Jak podaje Krzysztof Haja w artykule Ślimakom dziękujemy – rzecz o muszlowcach obligatoryjnych z jeziora Tanganika (Tanganika Magazyn, IV 2008), sugerowana, minimalna wielkość terytorium dla jednego samca tego gatunku to powierzchnia 40×30 centymetrów i akwarium około 50 litrów, aczkolwiek to odrobinę zbyt optymistyczny szacunek – 40×40 centymetrów jest bliższe optimum. Należy pamiętać, że wielkość akwarium oraz towarzystwo mogą mieć wpływ na płochliwość przypisywaną temu gatunkowi. Zbiornik wbrew pozorom nie powinien być zbyt duży. Na przykład grupa 1 samca i 2-3 samic w akwarium o powierzchni około 1600 centymetrów kwadratowych dna, jeśli będzie w nim sama, będzie dość płochliwa, ta sama grupa w akwarium o około połowę mniejszym dnie będzie dość odważna. W pierwszym przypadku, jeśli będą w akwarium inne muszlowce, płochliwość będzie radykalnie mniejsza. Opisywany przykład bazuje na naszych doświadczeniach wprost we wspomnianych 3 sytuacjach. Należy pamiętać, że w zbiornikach z tymi rybami niezbędne są muszle. Również większe, na przykład morskiego ślimaka rysotta, które będą preferowane przez samce. Co do warunków chemicznych wody, oświetlenia i innych elementów projektowania zbiornika dla muszlowców, dowiesz się o nich więcej w sekcji Akwarium.
Wielkość i rozróżnianie płci
Samce dorastają do 5,5 centymetra, ale zdarzają się też większe osobniki i formy pośrednie – między zwykłym compressicepsem a formą shell, które osiągają nawet 7-9 centymetrów. Niezależnie od wielkości samca, samice dorastają do około 4-5 centymetrów. Jest to najbardziej widoczna różnica między osobnikami różnych płci. Gdy samica jest gotowa do tarła dostrzec można pękaty brzuszek, pojawia się również pokładełko.
Zachowanie
Są to ryby dość płochliwe, ale nie oznacza to, że oddają inicjatywę innym mieszkańcom akwarium – wręcz przeciwnie, bywają nieustępliwe. Jednocześnie można u nich zaobserwować mniejsze przywiązanie do swojej muszli niż w przypadku innych muszlowców. Zazwyczaj mają kilka domków, z których korzystają wymiennie. Nie są to typowe muszlowce kolonialne – jak na przykład Lamprologus similis – jednak lepiej czują się w grupach kilku osobników. Przy czym liczba samców w grupie jest ściśle uzależniona od wielkości zbiornika. Interakcje między rybami to miniaturowa forma tych znanych u dużych przedstawicieli Altolamprologus.
Interakcje między samcem i samicą lub samicami mogą dość intensywne. Jednak rzadko kiedy kończą się marginalizacją lub obrażeniami któregoś z osobników.
Rozmnażanie
Do tarła dochodzi w muszli samicy, która następnie opiekuje się ikrą i narybkiem. Poziom troskliwości w opiece wydaje się być kwestią indywidualną, ponieważ część samic tylko pozostaje w pobliżu muszli z ikrą lub narybkiem, inne praktycznie jej nie opuszczają. Kiedy ten opuści muszlę, rodzice tracą nim zainteresowanie. Do tarła dochodzi mniej więcej co miesiąc. Jeżeli chcemy, aby młode przeżyły, warto przenieść muszlę w bezpieczne miejsce – więcej na ten temat w oddzielnym wpisie. Samica pilnująca młodych i ikry w charakterystyczny sposób wachluje młode. Są to ryby poligamiczne – samiec odbywa tarło z kilkoma samicami. Niemniej zazwyczaj najwięcej uwagi poświęca tej dominującej – nawet gdy inne pilnują ikry.
Towarzystwo
Dobrym towarzystwem dla tych muszlowców są ryby o podobnych preferencjach, na przykład Lamprologus brevis – czy ich bliscy kuzyni, Lamprologus calliurus – poniżej wideo.
W naturze bywają również widywane w koloniach Lamprologus multifasciatus, czasem wraz z Lamrologus ocellatus. W okolicach Mbity w Zambii koegzystują właśnie z nimi oraz z Telmatochromis temporalis shell. Z kolei w okolicach Chimba żyją w bliskim sąsiedztwie Lamprologus multifasciatus, Telmatochromis temporalis shell, Telmatochromis vittatus shell oraz krabów muszlowych. Dobrze działa też łączenie ich z Lamprologus similis. Podsumowując, warto brać pod uwagę gatunki występujące w nieckach, które również zasiedlają tak zwane alto shelle. Wspomina się również, że niezłym pomysłem jest łączenie ich z Lamprologus meleagris, ale nie jest ono stuprocentowo niezawodne – altolamprologusy mogą zdominować meleagrisy. Często pojawia się pytanie, czy można je łączyć z innymi rybami z rodzaju Altolamprologus – o ile akwarium jest wystarczająco duże – tak. Nie ma ryzyka hybrydyzacji, mało tego w niektórych rejonach jeziora Altolamprologus sp. „compressiceps shell” występują razem z Altolamprologus compresiceps.
Galeria
Jeśli chcesz wykorzystać któreś ze zdjęć z galerii, poproś o zgodę. If you would like to reproduce some photos from the gallery, request for a permission.
